• عمق سوراخ ايجاد شده نبايد بيشتر از 2 ميلی متر باشد.
  • نبايد درانحنای خلفی پاشنه پا سوراخ ايجاد گردد.
  • در نواحی که قبلا نمونه گيری شده نيز نبايد مجددا سوراخ ايجاد کرد. ( به دليل احتمال آلودگی )
  • در نوزادان گريه های طولانی ممکن است غلظت بعضی از اجزای خون را تحت تاثير قرار بدهد. (نظيرتعداد لکوسيتوز وگازهای خون)

     اگر ممکن باشد بهتر است پس از قطع گريه نوزاد ( با فاصله زمانی30 دقيقه ) نمونه گيری انجام شود.

  • نمونه گيری در ناحيه مرکزی پاشنه پای نوزادان نبايد انجام شود، چون سبب صدمه به اعصاب ، تاندونها و غضروف آن ناحيه می شود.
  • از نوک انگشت نوزاد هم نبايد نمونه گرفت، چون فاصله پوست تا استخوان بندآخر انگشتان نوزادان بين

2/2-2/1 ميلی متر است و ممکن است در طی نمونه گيری ، استخوان نيزآسيب ببيندوعفونت وگانگرن را در پی داشته باشد.