محیط های کشت افتراقی

یه مدتی هست که فضای وبلاگ کمی سوت و کور شده که البته دلیل اصلی اون شروع فصل امتحانات هست!با عرض پوزش از کاربران محترم ایشالا برا ترم بعد برنامه های جدید و جالبتری اجرا خواهیم کرد!
و اما این پست که بی ارتباط با امتحان جند روز بعدمون هم نیست!!
بلاد اگار : محیط کشت افتراقی برای تشخیص آلفا،بتا و گاما همولیز از هم است . برای جداسازی گونه های استرپتوکک از هم استفاده می شود و در واقع محیط کشت افتراقی برای این نوع از باکتری ها است .
مک کانکی اگار : محیطی است که به وسیله تخمیر لاکتوز به عنوان محیط کشت افتراقی شناخته می شود . PH قرمزی که به علت وجود اندیکاتور است با اسیدی شدن محیط که حاصل تخمیر قند لاکتوز است به قرمزی شدن میرود.
کلنی ها به صورت بیرنگ دیده می شوند و سوارمینگ از پروتئوس مهار شده است .
محیط EMB (ائوزین متیلین بلو اگار) : محیط افتراقی و انتخابی است . به علت دارا بودن قند لاکتوز و تخمیر ان مانند مک کانکی اگار ، تخمیر لاکتوز را به عنوان عاملی برای افتراقی نامیدن این محیط انتخاب می کنیم .
مانیتول سالت آگار(MSA) : محیط کشت افتراقی برای تشخیص باکتری هایی است که در درصد بالای نمک می توانند رشد کنند برای نمونه استافیلوکک کواگولاز مثبت در این محیط کلونی های زرد رنگی تولید می کند و استافیلوکک های کواگولاز منفی کلنی های کوچک و صورتی یا قرمز رنگی تولید می کنند و هیچ گونه تغییر رنگی در محیط ایجاد نمی کنند .
-
این محیط از درصد بالای نمک و معرف فنول رد تشکیل شده است.
در بالا فقط محیط های کشت روتین را بررسی کردیم که به طور روزمره در آزمایشگاه ها برای کشت های افتراقی استفاده می کنیم . امیداورم که مفید واقع شده باشد . موفق باشین
منبع:http://olum-azmayeshgahi88.blogfa.com